چکیده مقاله:

چکیده
یکی از مسائل مهمی که در علم بلاغت وجود دارد مسئله ی فصاحت و بلاغت است که بنیان و ریشه ی اصلی آن است. فصاحت دارای یک معنای لغوی می باشد که همان ظهور و وضوح به طور مطلق است و دارای یک معنای اصطلاحی مربوط به علم بلاغت می باشد که منظور ظهور و وضوح خاصی در کلمه و کلام و متکلم می باشد. ظهور و وضوح در کلمه به این صورت است که یک کلمه از یک سری امور و مشکلاتی خالی باشد که این مشکلات عبارت هستند از تنافر که به معنای سخت ادا شدن است و هم چنین غرابت و مخالفت با قیاس صرفی این امور در صورتی که در یک کلمه نباشند آن کلمه فصیح می باشد.

لینک دسترسی:

https://vclass.shahidain.ir/b/wjk-skb-ole-n10