چکیده مقاله:

«احتکار» بنابر مشهور، حبس و ذخیره طعام به امید بالا رفتن قیمت آن در شرایطی خاص است. این مبحث در طول تاریخ فقه، از حیث حکم و موضوع، فراز و نشیب بسیاری را تجربه کرده است. به صورتی که از حیث حکم می‌توان فقها را در دو دسته قائلین به «کراهت» و «حرمت» و از حیث موضوع در دسته‌های گوناگونی قرار داد. اما در میان متأخرین، شاهد تحوّلاتی اساسی در مباحث موضوعیِ این مبحث هستیم، بطوریکه هرچه جلوتر می‌آییم، میل به بسط دادنِ عنوان و به‌ تبع تطبیقِ حکمِ احتکار افزایش یافته، و حکم به حرمت، در صورت تحقّق احتکار، تقریبا به «اجماع» بدل شده است.
همچنین علاوه بر حیث فردی که عملی نامطلوب از نظر شرع قلمداد می‌شود، از نظر اجتماعی نیز حکومت شرعا موظّف است در راستای جلوگیری از اختلال در نظام معیشتی و اقتصادی جامعه، با «محتکر»، برخورد کرده و او را مجبور به فروش و توزیع عادلانه شئِ مورد احتکار کند.

لینک دسترسی:

https://bbb.shahidain.ir/b/adm-tho-8t4-czn