آیت الله وحید بهبهانی به مبارزه با اخباری گری در کربلا پرداخت و نمونه ای از بحث و مباحثه ی او با آیت الله شیخ یوسف بحرانی به عنوان عالم اخباری چنین نقل شده است : «مشغول خدمت در حرم بودم که شب فرا رسید و خبر تعطیل شدن حرم اعلام شد. وحید بهبهانی و شیخ یوسف بحرانی را دیدم که در حال قدم زدن مشغول بحث علمی بودند. از رواق خارج شدند و صحن خالی شد و می خواستم درهای صحن را ببندم. آن دو بزرگوار از صحن خارج شدند در پشت صحن به مباحثه ادامه دادند. من درها را بستم و به منزل رفتم قبل از طلوع فجر برای باز کردن درهای صحن بازگشتم با کمال تعجب دیدم که آن دو هنوز مشغول بحث هستند بهت زده آنان را نگریستم که چه اندازه به مسائل علمی اهمیت می دهند در این هنگام صدای اذان بلند شد و آن دو، به اقامه ی نماز ایستادند.»

آیت الله وحید بهبهانی برای مبارزه با اخباری گری نماز خواندن با صاحب حدائق ( شیخ یوسف بحرانی ) را باطل شمرده بود اما صاحب حدائق نماز با آیت الله وحید بهبهانی را صحیح می دانست و به اعتراض دیگران چنین پاسخ می داد : «ایشان به وظیفه ی شرعی خود عمل کرده و من نیز به وظیفه ی شرعی خود عمل می کنم.»

روزی آیت الله وحید بهبهانی در صحن حرم مطهر امام حسین علیه السلام ایستاد و در جمع عالمان اظهار داشت :«من حجت خدا بر شما هستم. اگر شیخ یوسف بحرانی چند روزی کرسی درس خود را در اختیار من قرار دهد حجتم را بیان خواهم داشت.» چون این خبر به شیخ یوسف بحرانی رسید پیشنهاد وحید بهبهانی را پذیرفت. سه روز وحید بهبهانی به درس ادامه داد که در نتیجه ی آن سی و دو تن از شاگردان شیخ یوسف بحرانی از اخباری گری روگردان شدند و به شیوه ی اجتهاد و اصول روی آوردند.

وی در مقدمه ی حدائق می نویسد : «من قبلا از روش اخباری دفاع می کردم اما بعداز تأمل زیاد و بحث های فراوان با بعضی مجتهدین اصولی، به نقصان آن پی بردم و دیگر از آن دفاع نمی کنم . وظیفه ی همه است که در یک صف، در خدمت اسلام قرار بگیریم و اختلافات جزئی را که به اسلام ضربه می زند کنار بگذاریم.»

او با کمال خضوع و اقتدار وصیت می کند که بر جنازه ی من وحید بهبهانی نماز بخواند.  و این چنین اخلاق عملی را به شاگردان مکتب اسلام می آموزد.

محمدجواد فاضل دربندی