ضرورت مباحثه

1- برای کلاس

الف) کلاس محیط یادگیری است، نه تجزیه و تحلیل و تعمیق.

ب) امکان پاسخ‌گویی به همه سؤال‌ها نیست. (بسیاری از سؤال‌ها، تازه در کلاس متولد شده‌اند و پخته نیستند.)

ج) کلاس خوب، روش آموز و سؤال پرور است نه اینکه لقمه آماده به طلبه بدهد.

کلاس ذهن را آماده  فکر می‌کند     >     در مطالعه روی مطلب تأمل می‌شود      >     در مباحثه، یافته‌ها بررسی می‌گردد و سؤال‌های کلاس که موقع مطالعه پخته شده یا به جواب رسیده‌اند، طرح شده نقد و تحلیل می‌شوند.

2- برای خود طلبه

الف) معمولاً وجود مباحثه، التزامی برای مطالعه درس است.

ب) برای داشتن مباحثه خوب، باید خوب مطالعه کرد (فهم دقیق درس، یافتن نقاط مبهم درس و ...)

ج) زمینه  مناسب برای تمرین رعایت اخلاق اسلامی و تحمل مخالف.

د) زمینه  مناسب برای تمرین پذیرش حق و عدم اصرار بر رأی اشتباه خود.

هـ) زمینه  مناسب برای تمرین جدل و بحث.

3- برای طلبه ها با هم

الف) ایجاد ارتباط و شناخت هم دیگر در زمینه های علمی و اخلاقی.

ب) پیشرفت گروهی و هماهنگ. (در صورت داشتن گروه خوب)

ج) کمک به هم کلاسی‌ها برای بهبود سطح علمی.

د) نظارت دوستان یک کلاس به یکدیگر

>عاملی برای جلوگیری از تنبلی 

>عاملی برای شناسایی نقاط ضعف

>عاملی برای شناسایی نقاط قوت

روش مباحثه

1- آنچه برای یک مباحثه، ضروری است، مطالعه دقیق درس، قبل از بحث است. خصوصاً اگر طلبه به هر علت، در کلاس آن جلسه غایب بوده باشد. هر چند از نگاه واقع‌بینانه، نمی‌توان پیشنهاد داد در صورت عدم مطالعه، بحث تعطیل شود یا ساعت آن تغییر کند، امّا در حقیقت، بحث بی‌مطالعه، اتلاف وقت‌ سایر هم بحثی‌هاست. (اگر عدم مطالعه، به ندرت اتقاق افتد، می‌توان با هماهنگی، ساعت بحث را تأخیر انداخت و بحث، مطالعه شده صورت پذیرد.)

2- گوینده بحث به قید قرعه در هنگام بحث (نه از قبل) تعیین شود. تا همه خود را کاملاً آماده کرده باشند.

3- همه افراد گروه در بحث مشارکت داشته باشند. رد و بدل کردن اطلاعات، سؤال کردن از هم، توضیح خواستن و .... راه‌هایی برای مشارکت تمامی افراد است.

4- باید از طرح برخی مسائل در بحث خودداری کرد:

مباحث خارج از بحث (مانند تعیین ساعت بحث بعد، صحبت در مورد مشکل فلان کلاس و ....)، مباحث فراتر از سطح درس (در صورت تمایل افراد، بحثی جدا برای این مباحث گذاشته شود در هر حال مشورت با استاد بسیار مفید است.)

5- مطالبی که در بحث طرح می‌شود:

1) بیان نکات حفظی

2) توضیح مطالب فهمیدنی

3) تطبیق متن

4) آنچه استاد موکول به بحث کرده است.

5) مراجعات فردی، حواشی و شروح.

نکات مهم

1- در صورت نفهمیدن مطلب، از هم بحث خود بخواهیم آن را دوباره و با بیان دیگر طرح کند.

2- در صورت پی بردن به اشتباه خود، آن را قبول کرده و پافشاری بیجا نکنیم.

3- اگر دو طرف نظر خود را گفتند و هرکدام نظر طرف مقابل را فهمید، امّا آن را قبول نداشت، از ادامه دادن مباحثه و جر و بحث در آن خودداری کنند و به مطلب بعد منتقل شوند.