چکیده مقاله:

با توجه به قانونی و الزامی بودن حجاب اسلامی در ایران، دلایل و پشتوانه های فقهی و دینی این قانون همواره مورد سوال بوده است. در این میان برخی در رد این قانون مقالاتی نگاشته اند و برخی در تایید و دلایل متعددی هم برای رد یا قبول آن ذکر کرده اند. نگارنده این مقاله با بررسی نظر موافقین این قانون، از میان علل مختلف مذکور در تایید آن، دو علت را مورد مداقه و بررسی قرار داده است: ۱. قرار گرفتن بی حجابی ذیل عنوان اشاعه فحشا و لزوم منع حکومت اسلامی از آن ۲. جواز و بلکه وجوب منع از بی حجابی و مجازات خاطیان توسط حاکم شرع (ولی فقیه) به وسیله قاعده تعزیر و گستره آن. در این مقاله به بررسی صحت این دو دلیل پرداخته شده و ضمن بررسی معنای لغوی و اصطلاحی فحشاء و اشاعه فحشاء، ثابت گردیده که اشاعه فحشاء معنای عامی داشته و بی حجابی نیز می تواند مصداقی از آن باشد و بنابراین حکومت اسلامی باید مانند هر فحشای دیگری، جلوی ارتکاب علنی بی حجابی را نیز بگیرد و همچنین با دقت در معنای تعزیر در فقه، تعابیر فقها در این موضوع، واکاوی شده و صحت علت دوم برای الزام حکومتی حجاب نیز اثبات گردیده است.